her gece başka bir oyun yazılıyor gündüzün sahnesine, bıkmadan usanmadan oynuyoruz gün içinde, gece yaşayıp gündüz ölüyorsun..

şah-ım şah

açtığın her kapıda
misafir ettiğin her yabancıda
biraz sen kalır
dağılırsın
yayılırsın
bir bakarsın
toplayamazsın
ne dağıttıklarını
ne de aldıklarını...
etrafta ucuşur durur parçaların
ruhunun savaş meydanında
öne sürdüğünü sandığın piyonların
şah'ın kendisi oluverir
sonra kalırsın sen'le baş başa
'sen' dediğime bakma
'ben' yemiştir çok-tan onu aslında...