'hak' fakirleri 'HAK' yer, halk elbet 'hAk'kını yer...

Çok besleyicidir arının yaptığı ballar.
Çok zehirlidir halbuki ölümden beslenen arılar.
Hastalıklı nöbetlerini atlatmak için çok çalışırlar.
Adına 'güç' derler, sevgisizlikten gelirler,
Ne yapsın 'HAK' fakirleri, hayatlarında sanki hiç 'bal' mı yemişler...

her gece başka bir oyun yazılıyor gündüzün sahnesine, bıkmadan usanmadan oynuyoruz gün içinde, gece yaşayıp gündüz ölüyorsun..

şah-ım şah

açtığın her kapıda
misafir ettiğin her yabancıda
biraz sen kalır
dağılırsın
yayılırsın
bir bakarsın
toplayamazsın
ne dağıttıklarını
ne de aldıklarını...
etrafta ucuşur durur parçaların
ruhunun savaş meydanında
öne sürdüğünü sandığın piyonların
şah'ın kendisi oluverir
sonra kalırsın sen'le baş başa
'sen' dediğime bakma
'ben' yemiştir çok-tan onu aslında...

vedipzir

beynimde camdan oluşan basamaklar zirveye ulaşana kadar bir öncekini çatlatarak toz oluyorlar...
'geriye dönüşü' kapatan her adım, ilerledikçe dibe götürüyor.
bilincin 'dibi' berbattır arkadaş.
zirve diptir, dip zirvedir.
geriye kalanlar zamanın dalgasının sıkıştırdığı, büküp açtığı tozdur.... piiiuuuffffffşşşş . .

s
..   ...     ...

                        ...             .                   .                        .                      .              . . . .  ...... ......

....          . ........... ............                            .                ... .        .. . . . . . . . . . .. . . .                                 .
.
.
.
.
    .................                              .. . .         . .                 ... ......................... .                        .                 . .
            .               .               .                  .              .                   .                 .                     .                         .                                                                                                   .                                   .       ..............
................. .......... . . .. .. . . . .. . . . . . .. . .. .. . .. . .
                                                                             . . . . . .. . . ..
                                                                                                . . . . . . . .. ... . .. .
                                                                                                                            . .. ... ... . . .     .. ....
                                                                                                                                                           s


..........
  .23.23.
     ... ... ... ..

zaman içimizdeki tahtakurularının zafere ulaşma sürecidir

Öyle bir büyüyorum ki
küçücük bir çocuk oluyorum...

uçmağ

Gölgemin kovaladığı ışıklar, içimde uçan filler var...
Damarlarıma sızan karıncalar beynime hücum etmek için pusuda beklemekte
Bir 'an'
Göz kapaklarım uykuya yenik düştüğü o 'an'
Zafer çığlıklarıyla uyanacağım karıncaların...
'İşte buradasın, bizi ezdiğin yer'de..
Hani fillerin nerede?'
Oysaki içime çöken filler, kanatlarını
sizleri ezmemek için taktı...